459

<< Nr. 458 | Index | Nr. 460 >> 

Absender: Zwingli

Empfänger: Vadian

Ort: (Zürich)
Datierung: (nach) 7 III 1526

Vorlage: Huldreich Zwinglis sämtliche Werke, vol. 8 (Leipzig: Heinsius, 1914) (Corpus Reformatorum 95), 542-544

--542--

Gratiam et pacem a domino.
Est, honoratissime consul, hoc ipso die per senatum Διακοσίων
decretum, ut catabaptistarum coryphęi in eam turrim, in qua prius
delituerunt, coniiciantur, pane et aqua delicientur, donec aut spiritum
reddant aut manus. Additum quoque, ut, qui posthac tingatur, prorsus
mergatur; lata iam sententia. Sic tandem tentata satis patientia
erumpit. Socer senatus misericordiam nequicquam imploravit. Mihi
vehementer incorrigibilis hominum audacia tum dolet, tum displicet.
Nollem crepundia renascentis Christianismi huiusmodi exemplis inaugurari;
sed deus non sumus, cui sic placet futuris malis prospicere,
ut olim [Ap.Gesch. 5. 1ff.], qum Petro mentientem Ananiam subita
atrocique morte trucidavit, quo nobis fallendi audaciam omnem, qui
tamen nullius rei aeque gnari sumus, amputaret.
Audisti forsan, Bernenses tam Tigurinorum quam Helvetiorum
petitiones ad universum ditionis totius populum reiecisse. Responderunt

--543--

Burgdorphium et quędam alia municipia, quę adversarii
speraverant adversum nos consultura, secundum nos, nempe Tigurinis
foedus undique servari debere sacrosanctum. Vis inferenda nullis etc.
Iam a Bernensibus et Claronensibus mitia et fidelia omnia expectamus;
nam et ad hos sęnatores duo missi sunt expositum causam
universam.
Excuditur Oecolampadii ad Suęvos et Billicanum responsio
sive ἀντισύγγραμμα nunc apud nos. Egre potest absolvi ad nundinas
Franckfordenses. Nostra hic habes. Billicanus queritur, ab
Urbano iustam epistolę suę partem subtractam esse ad Oecolampadium.
Urbanum suppudet epistolę; ad eundem nunc missa epistola.
Deo gratia, sive ars est, sive ex sententia scribunt; nam si
ars est, causę metuunt, qum arte auxiliantur; puta: si hac vice
Oecolampadii Zuingliique animos demulserimus, ne constantius in
nos scribant, vincemus aliquando, dummodo negocium trahatur quacunque
ratione; facile ergo cuique licebit ὕπουλον videre. Si vero ex
sententia, iam gratum adeo nihil nobis poterit accidere; nam si angeli
gaudere possunt, qum peccator aliquis resipiscit [Luc. 15. 10], quanto
magis gaudebimus, fratres ad bonam mentem rediisse.
Luterus per epistolas inter Suęvos strennue [!] pugnam sustinet;
sed quid efficiet veritate se tam adperte insinuante? Stant a nobis
veritas et proprietas.
Erasmus scribit adversus Luteri "Servum arbitrium" (sic enim
is librum suum, quem contra Erasmi διατριβὴν scripsit, adpellavit)
tumultuarium libellum, quo triumphos Luteranorum nonnihil minuat.

--544--

Verum, quod ad causam adtinet, σφελλῖνα [!] sunt. Ego paginam
unam vidi; in ea impotens est Erasmus, verbo absit invidia! adfingit
enim Lutero, quę hominem admisisse nemo credet.
Pelecanus nunc apud nos est, homo pius et doctus. Rei
Christianę optima speramus.
Argentina constans est et unanimis.
Vale cum omnibus fratribus.
7. Martii 1526, ad lucernam.
Huldricus Zuinglius.
Clarissimo viro Ioacimo Vadiano, Sanctogallensium consuli,
domino et amico suo cum primis observando.