205

<< Nr. 204 | Index | Nr. 206 >>

Absender: Hummelberg, Michael

Empfänger: Zwingli

Ort: (Ravensburg)
Datierung: 1 V 1522

Vorlage: Huldreich Zwinglis sämtliche Werke, vol. 7 (Leipzig: Heinsius, 1911) (Corpus Reformatorum 94), 511-513

--511--

IS † XS
Salutem in Christo Ihesu, domino et servatore nostro. Nunc,
nunc oblata est occasio, qua synceram inter nos auspicemur amiciciam,
cuius contrahendae desyderio annos iam aliquot teneor. Obstitit autem
hactenus nescio quis pudor meus urbanus ne an rusticus, ne in tuam
me amiciciam insinuarem. Verebar, ne tanto viro despecta esset humilis
ista amicicia nostra, eaque caussa te meis compellare literis non
audebam. At cognita nuper admodum ex quibusdam tuis singulari
virtute tua et humanitate, qua in amicis synceritatem pluris facis, quam
elegantiam, animum sumpsi et factus sum nonnihil audacior, atque
adeo, ut iam longe propulso pudore confidenter tecum agere quęque
velim, audeam cumprimis autem benevolentem tibi animum meum

--512--

ostendere, tuae rei, dignitati atque adeo saluti obstrictissimum, quod
te optimorum virorum relatu vere pium et Christianum, id est
euangelicae veritatis fortissimum propugnatorem, cognoscam, utpote qui
relictis scholicis nugis et Pharisaicis traditiunculis vere divinas literas
toto pectusculo amplexeris, spiritus libertatem adversum scribas istos,
Sadducaeos et bicornes Caiaphas, ψυχοτυράννους, adeo strenue
tutearis [!], ut te non possim non suspicere, non venerari, non toto
corde diligere et subinde salutis tuae rationem non habere, quae ut
propria aeque mihi chara est. Quod ut certo credas, deum optimum
maximum testor. Sed et ipsum id vel hinc φανερῶς cognosces, quod
in praesentiarum te et amiciter et Christianiter admoneo et adhortor,
ut ipse tibi sis curę. Si unquam alias, nunc maxime salutis et vitae
rationem habeas! Nam undique, proh hominum fidem, septus es insidiis,
circundatus occultis dolis, ἕτοιμα φάρμακα λυγρά, quibus e medio
tollaris. Quando impiis nebulonibus non licet palam in te grassari,
clam te adgredi volunt medicato boleto, qualem princeps Claudius
edit, hunc, sicubi clanculo poterunt, tibi ἐν βρώσεσιν adponent devorandum.
Caveto igitur, ne capteris Si quando esuris, domi tuae
manduces panem, quem propria decoxerit focaria: ἐκτὸς γὰρ τῆς σῆς
οἰκίας μηδαμοῖ τὸ ὀμέριμνον. Tecum habitant intra Tigurina moenia,
qui nihil non conantur εἰς πανολεθρίαν σου. Quas ob res, mi charissime
καὶ θεῷ φίλε Hulderiche, cave diligentissime, cave, cave,
inquam, veneficos illos spadones, καὶ πᾶσιν ἀλλοδαποῖς καὶ ὀθνείοις
βρώμασι τὸ δηλητήριον νόμιζε μεμιγμένον| οἰδὲ γάρ σοι ἀσφαλές, πάντα
δὲ ἐπισφαλῆ. Sed unde hoc tibi imminere periculum sciam et quo
χρησμῷ sim edoctus, οὐ χρείαν ἔχεις σοι γράφεσθαι| ναὶ ἀληθεστέρου
τοῦ %ψολορ=μαροον%Δελφικοῦ ᾿Απόλλωνος; sed quod propalam vulgare aut literis
demandare piaculum sit τῷ ἱερεῖ. Intelligentia praestas; facile iam
ipse coniectabis, unde profectum id sit, quod pro mea in te benevolentia
καὶ φιλαδελφίᾳ tibi nolui oculere [!]. Satis sit aperte indicasse,

--513--

quod praecavendum sit discrimen; μὴ πλείονα τό γε νῦν. Tu, vir optime,
quantum per te tibi licet, serva te tibi, serva te tuis, serva te
Christo, cuius salutiferum verbum, ut fęliciter coepisti, ita diu pergas
velim euangelizare.
Vale feliciter in %ψολορ=μαροον%Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, qui te servet a noxiis pharmacis.
Μάλ̓ ὦκα ἐκ τῆς Συηβίας intra Kalendas Maias anno MDXXII.
Quisquis sim, σός εἰμι; agnosces me postea.
Insignis cum eruditionis tum pietatis viro Huldericho Zuinglio,
theologo et Tigurinorum euangelizatori, domino et amico suo omnibus
modis observando. Zuo Zürich.