227

<< Nr. 226 | Index | Nr. 228 >> 

Absender: Myconius, Oswald

Empfänger: Zwingli

Ort: Luzern
Datierung: 19 VIII 1522

Vorlage: Huldreich Zwinglis sämtliche Werke, vol. 7 (Leipzig: Heinsius, 1911) (Corpus Reformatorum 94), 561-562

--561--

S. Expellitur ecce miser Myconius a senatu Lucernano
absque omni causa, ni illam dicas causam, voluntatem senatus. Quo
eam, non adeo mihi hoc tempore constat. Olim de te speraveram et
Tigurinis; verum quod turbis ipsi tantis circumdati estis, vereor, ne
non curam mei aliquam possitis habere. Neque ego sum tam stupidus,
ut nunc id petam, sciens, quantum propria vexent incommoda. Quodsi
illis vacarent pectora vestra, non essent profecto in orbe, a quibus
auxilium peterem et ut minimum spem, si illud non conveniret, nisi a
vobis; adeo semper me consolati estis, adeo semper bene polliciti estis.
Imo tam semper de vobis mihi omnia pollicitus sum, ut de bonis et
Christianis viris. Nunc vero, postquam neminem habeo, a quo vel
petere vel sperare possim aliquid, quid superest, nisi ut deum, quem
omnibus semper praepono, vocem in tribulationibus, qui non relinquit
sperantes in se, qui omnia suppetit [!] abunde fidentibus sibi. Is enim
semper dives, semper benignus; neminem sinit, qui recte petit, inexauditum
ab se discedere. Hunc rogabo, mihi provideat, quo non
sit ostiatim cibus emendicandus, donec iterum laborando tueri vitam
potero. Unum tamen, quod a te flagitare ferme cogor: re verbis
praemunita, ut novisti, adires scribam Tigurinum, siquid officioli
apud hunc adipisci queam, relicturus profecto odiosam istam provinciam
pueros docendi, siquid sic vel sic, quod mihi conveniat, offeratur.
Memini, te olim eius fuisse de me sententiae, ut id persuadere conareris.
Fac nunc, ut me adiutes, si fieri poterit. Conhardo commendatori

--562--

me in primis commendato, tum civibus tuis, quos mihi
novisti amicos. Domino doctori Engelhardo post dictam salutem
dic, quantum nunc opera eius sit opus, atque admone, virum uti agat.
Utingerum instiga, mei memor sit apud senatores et cives bonos.
Rodulphum per deum ores, faciat, quod amicum decet. Ecce quam
me impudentem reddat infortunium, quod tantos viros audeo vocare
tam temere ad officium. Verum iubeas tu, quicquid sit, optimi consulant
nec me, sed perturbationes incusent. Ut brevius poteris, rescribito,
per coelum te oro, ut consoler.
Vale cum domesticis tuis in Christo.
Mei omnes te salvum optant.
Lucernae XIX. Augusti anno M.D.XXII.
Myconius tuus.
De monacho Minorita, cui tu adeo in disputatione isthic pepercisti,
scriberem, quae pro concione publica effutierit contra te, non
nominatim tamen; sed quae audisti, me cohibent. Bone deus, qualis
monachus
Domino Huldricho suo, parocho Tigurino vigilantissimo,
amicissimo amico. - Gen Zurich, dem lütpriester.