603

<< Nr. 602 | Index | Nr. 603a >> 

Absender: Rhegius, Urbanus

Empfänger: Zwingli

Ort: Augsburg
Datierung: 1 IV 1527

Vorlage: Huldreich Zwinglis sämtliche Werke, vol. 9 (Leipzig: Heinsius, 1925) (Corpus Reformatorum 96), 82-84

--82--

Christum iustitiam nostram [1. Cor. 1. 30]. Amen.
Quem tu mihi commendasti, frater charissime, eo, quo licuit,
consilio adiuvi, et ex animi sententia cessit conatus. Quod ad casum
meum attinet, qui vere tristis esset, si accidisset, haec habe: Finxere
sacrifices mendacium portentosum, Urbanum scilicet apud matronam
honesti generis adulterantem a cive quodam deprehensum vulneratumque.
Mendacio confingendo talis erat occasio: Soleo dominicis
diebus euangelizare in templo praedicatorum, quos vocant, et raucedo
grandis ex catarrho contracta quodam dominico die me domi continuit.
Hic audisses squamas Antichristi egregie patrem mendaciorum [Joh.
8. 44] referre. Rumor per omnia templa, per altaria et scortorum cavernas
volitat Urbanum in adulterio pene confossum tribus vulneribus.
Cum urbs hoc rumore scatet, tandem ego domi inter libros delitescens,
ultimus scio dedecus domus. Venit mater mea moerens et sano mihi
vulnera narrat. Itur ad eum civem, qui ferebatur in me gladio desęviisse;
ipse ridet nequitiam Satanę et ait: Agite, ut fabri mendaciorum
videant, quanta sit inter nos simultas, hodie mecum prandeto. Sacerdotes
itaque, revelato dolo et deprehenso mendacio, nondum tamen
conquiescente invidia, alia via tentant me traducere. Subornant
scortillum publici usus, quae Urbanum ob florem virginitatis citet ad

--83--

consistorium, cumque renuncio consistorii rabulis me non venturum,
quod nihil mihi rei sit cum hac meretrice, ecce citatorias literas
scribunt et, ne ulla mihi subterfugiendi rima pateat, addunt de suo,
hanc meretriculam mecum etiam super matrimonio acturam. Ego
consules urbis adeo, obsecro, ut propter gloriam euangelii mihi innocenti
contra virulentissimas sacerdotum linguas praesidio sint.
Annuunt, accersitur meretricula, rogatur, unde sit incitata ad facinus
hoc audendum; protinus fatetur ex composito gesta omnia; nominantur,
qui pecuniam non exiguam promiserunt scortillo, ut me ad forum
ecclesiasticum pertrahat; inter cives nominatur Hieronymus Fuker
et inter sacerdotes aliquot. Cęterum fatetur se tantum consensisse
in citationem super flore amisso, et publice clamat matrimonii causam
a fiscali et consistorialibus additam, sine iusso suo. Tractatur itaque
scortillum, ut decet, et amandatur; sacerdotes aperti mendacii convincuntur.
Ego innocens agnoscor penitus, et nisi confoederationi
Suevicę pfaffi adhęrerent, poenas non evaderent tam atrocis calumnię.
Ego publice gratias ęgi Christo, quod innocens ab his praesertim
hominibus male audiissem, euangelico negocio congratulans, quod adversarios
haberet solis instructos mendaciis. Sed unde tam ardens
odium Baalitarum in te, inquies? Dicam. Ante hos rumores mendacissimos
Eccius, Luscinio et Cretzio comitatus, mihi in foro
vinario apud nos obviabat; adeo hominem, hortor, ut disputationem
Badensem mihi exhibeat; ipse me ad locos suos communes remittit;

--84--

nego mihi per eos satisfieri. Homo ad convicia convertitur, quorum
tamen pars potior in te et Oecolampadium evomebatur. Cepta
est de fide et operibus, de missah deque cęteris locis hoc seculo
controversis, satis longa contentio. Tandem cum Cretzius et
Luscinius in me ferrentur stomacho non theologico, quod externum
sacerdocium tollerem, provocavi eos ad disputationem publicam coram
Eccio, qui mox dehortabatur eos his verbis: Nolite cum eo disputare;
hoc hominum genus nullum iudicem admittit; cui ego: Ecci, per
Christum rogo, ut hic maneas, sisque tu iudex, modo per verbum
domini iudices. Qui stomachabundus respondit sibi iam non vacare.
Sequenti die supplicationem ad senatum transmisi, obsecrans, ut apud
canonicos divinae Virginis, et divini Mauricii tantum efficiant, ne
Cretzius et Luscinius pugnam detrectent. Habes totam tragoediam.
Quare si posthac aliud aliquod Urbani praeconium ab Augusta ad
te dimanarit, scias in officina Baalitarum .... esse fabrefactum,
qui sic mecum congrediuntur, quando alia via confligere non possunt.
Vale.
Ex Augusta 1. Aprilis anno 1527.
Saluta ex me tuos in euangelio .... turę (?) Lucernę vestrę,
quae Murnari kalendarios (!) nondum vidit. Celerrime.
Tuus Urbanus Regius.
Huldericho Zvuinglio Turregianę ecclesię episcopo,
meo in domino fratri.